Straßenperspektive des Direktionsgebäudes der BImA in Rostock | SHA Scheffler Helbich Architekten

BImA hoofdkantoor in Rostock

Ons wedstrijdontwerp - een opslagfaciliteit voor kooldioxide

Kubus en ruimtelijke ordening

Het ontwerp bestaat uit twee parallelle bouwblokken, waarvan de verdiepingen zijn aangepast aan de omliggende gebouwen en loodrecht op het bestaande hoofdkantoor van BImA in Rostock staan. In het oostelijke deel zijn de twee nieuwe gebouwen met elkaar verbonden door een centrale hal van één verdieping, waardoor er een binnenplaats tussen beide gebouwen ontstaat die aan alle kanten omsloten is en voldoende daglicht ontvangt dankzij de lage verdiepingen van het zuidelijke deel van het gebouw en de vlakke dakhelling. De transparante foyer van het oostelijke deel van het gebouw dient als centraal toegangspunt tot beide vleugels van het gebouw, kan worden gebruikt als ontmoetingspunt voor werknemers en gasten en biedt ook een doorkijk vanuit de openbare ruimte naar de groene binnenplaats van het directoraat.

Speciale materialiteit

Het uiterlijk van het beheergebouw aan de buitenkant wordt gekenmerkt door verkoold hout, dat dankzij de oppervlaktebehandeling op natuurlijke wijze langdurig bestand is tegen weersinvloeden, zonder dat er verdere coatings nodig zijn.

Gegalvaniseerde stalen platen worden gebruikt voor de dakbedekking en als vaste zonwerende elementen voor de ramen op het zuiden. De zuidelijk georiënteerde dakoppervlakken worden volledig uitgerust met fotovoltaïsche elementen, en de nieuw geplande buitenruimtes, die gebruikt kunnen worden voor lunchpauzes of om buiten te werken, worden geïrrigeerd door een regenput met opgevangen regenwater.

Een gebouw als CO2-reservoir

De onderdelen die in contact komen met de grond zullen worden gemaakt van gewapend beton, terwijl voor de rest van de dragende structuur een houtconstructie is gepland, waardoor er veel energie en CO2 kan worden bespaard. De som van alle maatregelen voor ons gebouwontwerp resulteert zelfs in een negatieve CO2-balans, wat betekent dat de verschillende hulpbronbesparende maatregelen gedurende de hele levenscyclus van het gebouw meer kooldioxide binden dan er zou worden uitgestoten tijdens de bouw, het gebruik en de daaropvolgende ontmanteling.